Wall charts, history and European Identity

Uit de handleiding 1968: Uit de stenen grafkamers, waarin het aan de doden meegegeven vaatwerk, gereedschap en sieraad overbleef, toen de heugnis aan het leven verging, werd het levensbeeld deze bevolking gevormd. Het tafereel, dat werd gebouwd, bestaat in groepen, die aan de zandheuvel boven de grafkamer verbonden zijn. De heuvel vormt dus het centrum van het tafereel. De geweldige zwerfstenen, aangevoerd in gletsjers, die in de ijstijd naar het zuiden voortschoven, zijn met veel beleid en wijs overleg tot kamers omgebouwd. Voor de hier getekende gestalten volgde ik het type, dat door de schedelvondsten in Oldenburg werd bepaald. Waar geweven wordt, daar gaat het spinnen vooraf. Daarom plaatste ik naast de pottenbakster een vrouw die met spinrokken en spoel de draden vormt voor het weefgetouw. Deze groepen, vrouwen zowel als mannen, bevinden zich bij de rust der woningen. Bij de pottenbakster en de spinster is de opgetrokken beschutting tegen weer en wind uiterst sober. Op een rij van zwerfstenen, die een onmisbare fundering vormen, zijn balken bevestigd, die de ruige daksperren en de rieten dakbedekking dragen. De lage hut, dikwijkls naar de achterzijde afgerond, heeft een portaal met leembanken. De vrouw op de voorgrond brengt in het ‘lederharde’ vaatwerk de steeklijnen der versiering aan. Rondom de gedoofde haard staan huisraadstukken. Een bakpan, lichtelijk uitgehold en door kransen van steekpunten geschikt gemaakt voor het vasthouden van vet, staat op een houtblokje. Achter de groep mannen is het voornaamste, meer ontwikkelde woonhuis te zien.